Teruel: 6 April (nm)

Na ons bezoek aan Fortanete, vertrekken we naar Teruel, waar we logeren in de mooie Parador.

Situado a las afueras de la histórica Teruel, expresa perfectamente la mezcla de culturas y estilos propia de esta interesante ciudad monumental que esconde algunos de los edificios más representativos del arte mudéjar. El Hotel, palacete inspirado en este estilo, aúna además en su construcción infinidad de estilos y líneas. Mármoles, azulejería, arcos ojivales y detalles arábigos conforman la esencia de unas estancias alegres y diáfanas, decoradas en tonos pastel.
Posee además un amplio jardín, donde se encuentran la piscina, la pista de tenis, y unos salones apropiados para la celebración de convenciones, reuniones de trabajo y actos sociales.

We gaan op (individuele) verkenning van de stad, s'namiddag is er een geleid bezoek voorzien met een Spaanstalige gids.

Het betoverende Teruel, gelegen op een natuurlijk verhoogd terras, is één van de laatste onontdekte geheimen van Spanje. De aantrekkingskracht van de stad is vooral te danken aan de gebouwen in Mudéjar-architectuur, de Spaanse stijl die Moorse architecten ontwikkelden na de ‘reconquista’. Teruel geldt als de bakermat van deze bouwstijl en werd in 1986 uitgeroepen tot  Patrimonio de la Humanidad door de Unesco.

De 4 rijkversierde mudéjartorens, de kathedraal (1257), de Torre del  Salvador (laatstgebouwd), de Torre de San Martín en die van San Pedro (waar zich ook de Amantes van Teruel bevinden: Diego  en Isabel)  torenen boven de stad uit.

Casa del Torico, het meest typische art-nouveau gebouw van de stad

In het compacte oude centrum zijn barokke, gotische en modernistische juweeltjes van architectuur te bewonderen.

Op en in de buurt van de Plaza Mayor / Plaza del Torico bevinden zich ook een aantal waardevolle modernistische gebouwen. 

Het plein is van oudsher de zetel van de mercado en hier bevinden zich ook de huizen van de rijkste gilden. 

Hier waren vroeger ook stierengevechten; vandaar de kleine stier (= el torico) op de pilaar bij de fontein (1858). Het is een driehoekig plein omzoomd met overdekte galerijen.

In een hoek van het plein vinden we de Aljibe medieval : een reconstructie van een middeleeuws waterreservoir uit de 14^e eeuw waarin het regenwater werd opgeslagen.  Om goed beschermd te zijn tegen mogelijke aanvallen is Teruel immers heel wat hoger dan de rivier gebouwd, waardoor er steeds gevaar was voor waterschaarste.  In de burgeroorlog werd dit reservoir tijdens de bombardementen gebruikt als schuilplaats.

 

We gaan lunchen in het leuke en originele 
Gran Café de Teruel.

In deze bijna Moorse stad is de keramiekkunst overal aanwezig in het kleurenspel van de wit of heldergroen geglazuurde stenen tegen de natuurstenen achtergrond van de stadsmuren.

De toren van El Salvador : om de 40 meter tot de top te overbruggen, moet je 122 treden beklimmen.  Boven heb je een mooi zicht over de stad.

El convento de Santa Teresa fué fundado en 1660.

De kathedraal van Santa María : een complexe constructie die acht eeuwen van verschillende stijlen omvat.   

De toren, gebouwd van goudkleurige baksteen, met een dak in de vorm van een prisma, toont Romaanse invloeden en is met zijn versieringen van gebakken aardewerk karakteristiek voor de mudéjarstijl.

Het opvallendst is het houten plafond met verfijnd houtsnijwerk in zuivere mudéjarstijl (1314) dat het hele middenschip bedekt.

Het retabel van het hoogaltaar, uit de 16^e eeuw  van de Franse kunstenaar Gabriel Joly.   

In deze bijna Moorse stad is de keramiekkunst overal aanwezig in het kleurenspel van de wit of heldergroen geglazuurde stenen tegen de natuurstenen achtergrond van de stadsmuren.

De kerk en toren van San Martín : deze kerk bestaat reeds sinds 1196, maar kreeg haar tegenwoordig aanzien eind 17^e eeuw.  

Het oudste deel van het bouwwerk is de sierlijke, vierkante toren in gotische mudéjarstijl uit 1315, rijk versierd met geglazuurde tegels met als hoofdtinten wit en groen.

De kerk en toren van San Pedro : de kerk is gebouwd door de mudéjarbevolking, die haar vaardigheden aan de autoriteiten van de stad aanbood in ruil voor speciale privileges, nadat Teruel was ingenomen door de christenen.  De gehele kerk is verfraaid met levendige Arabische motieven in goud- en edelsteenkleuren. De toren, de oudste van de stad, is net zo rijk versierd met complexe tegels en geglazuurde bakstenen. Ook nog het vermelden waard zijn de prachtige absis en de mooie kloostergang.

In een bijgebouw van de kerk (het Mausoleum de Los Amantes) rusten de beroemde geliefden van Teruel.

In de 13^e eeuw speelde zich in Teruel de tragische liefdesgeschiedenis af tussen Diego de Marcilla en Isabel de Segura. Diego is smoorverliefd op Isabel, maar de familie van het meisje verzet zich tegen een relatie omdat de jongeman in hun ogen geen goede partij is. Daarop vertrekt Diego naar het leger om daar fortuin te maken.  De dag dat hij terugkeert, stelt hij vast dat Isabel kort daarvoor getrouwd is met de plaatselijke potentaat.  Ze weigert hem een laatste afscheidskus te geven en hij sterft van verdriet.  De volgende dag komt Isabel naar zijn begrafenis in de Iglesia de San Pedro en, terwijl ze haar dode geliefde omhelst, blaast ook zij haar laatste adem uit.

In het Mausoleum bevindt zich het praalgraf van de geliefden.  In 1555 werden hun mummies ontdekt en hier verenigd, terwijl ze voor de eeuwigheid elkaars hand vasthouden.  Het is een verfijnd beeldhouwwerk in marmer van Juan de Ávalos (1911-2006).

Hun handen raken bijna elkaar.

Zondag 7 April Ontbijt.

Rond 9u Transfer naar de luchthaven.

Vlucht VY8920  Valencia/Brussel vertrek 12.35 u. – aankomst 14.50 u.

Aansluitende transfer van de luchthaven naar de vertrekplaats in Brugge.